19 września obchodzimy Światowy Dzień Emotikona – symbolu graficznego, który ułatwia wyrażanie emocji, nastroju oraz przedstawia zwierzęta, przedmioty i miejsca. Emotikony są powszechnie używane w komunikacji cyfrowej, pomagając w lepszym zrozumieniu kontekstu wiadomości.
Emotikony powstają z kombinacji znaków dostępnych na klawiaturze urządzeń elektronicznych. Po odwróceniu ich o 90 stopni przypominają twarz, jednak w dzisiejszych czasach większość aplikacji automatycznie zamienia te sekwencje na małe obrazki – emoji. Emotikony ułatwiają przekazywanie informacji, stanowią alternatywę dla komunikatów werbalnych, takich jak mimika czy mowa ciała.
Historia emotikona
Pierwsza znana emotikona została użyta w 1982 roku przez profesora Scotta Fahlmana na forum Wyższej Szkoły Informatyki. W obawie przed niewłaściwym zrozumieniem humorystycznego postu, profesor zaproponował użycie sekwencji „:-)” dla oznaczenia treści żartobliwych oraz „:-(” dla poważnych. Pomysł szybko się rozprzestrzenił, a emotikony stały się popularnym sposobem wyrażania emocji, szczególnie w mediach społecznościowych, wiadomościach SMS oraz e-mailach. Często jeden mały obrazek może wyrazić więcej niż kilka słów.
Emotikony a osoby niewidome
Nie wszystkie formy graficzne w komunikacji cyfrowej są dostępne dla osób z problemami ze wzrokiem. Jednak emotikony są dobrze interpretowane przez czytniki ekranu, co ułatwia ich zrozumienie. Ważne jest, aby nie przesadzać z ich liczbą w wiadomości, gdyż nadmiar emotikonów może irytować użytkowników korzystających z czytników.
Przykładowo, sekwencja emotikonów: ↔️ przez czytnik ekranu VoiceOver na iOS zostanie odczytana jako: „wyszczerzony uśmiech, oszołomiona buźka, butelka szampana…”. Podczas gdy szybkie spojrzenie na te ikony daje natychmiastowe zrozumienie, ich odczytanie przez czytnik zajmuje więcej czasu. Dlatego warto ograniczyć liczbę używanych emotikonów, a najlepiej stosować nie więcej niż trzy na raz.
Wyjątkiem mogą być powtarzające się emotikony, np.: ☺️☺️☺️☺️ W takim przypadku VoiceOver odczyta je jako „cztery uśmiechnięte buźki”.
Różnice w odczycie
Czytniki ekranu różnie interpretują te same emotikony, w zależności od systemu. Przykładowo, jest odczytywany przez VoiceOver jako „srebrny medal”, a przez NVDA na Windows jako „medal za drugie miejsce”. Natomiast sekwencja: ↔️↔️↔️ jest inaczej interpretowana przez NVDA („lekko uśmiechnięta twarz, strzałka w lewo i prawo…”), a inaczej przez urządzenia Apple („głowa wykonująca gest zaprzeczenia”).
Warto pamiętać
Przestrzeganie prostych zasad, takich jak umiar w stosowaniu emotikonów i dostosowanie komunikacji do potrzeb osób niewidomych, to niewielki gest, który może znacznie ułatwić im życie.
Testerka dostępności cyfrowej. Kształciła się w ośrodku dla osób słabo widzących i niewidomych w Bydgoszczy, a później studiowała w Gdyni na kierunku technik masażysta oraz pedagogikę.
Zdobywała doświadczenie zawodowe w klubie fitness. Aktywnie uprawia sport, reprezentując klub „Łuczniczka” w Bydgoszczy, grając w bowling i kręgle.
Brała udział w imprezach sportowych w Polsce i za granicą. Sport daje jej odwagę i motywuje do stawiania nowych celów.
W wolnym czasie czyta, spaceruje z psem i jeździ na rowerze.
